تحقیق – نقش رفتار سازمانی مثبت گرا در کاهش سکوت سازمانی مورد مطالعه کارکنان ادارات …

سکوت خاموش
امیدواری
سکوت سازمانی
رفتار سازمانی مثبتگرا
تابآوری/
شکیبایی
منبع: Fred Luthans
منبع:Pinder and Harlos
سکوت مطیع
خوشبینی

شکل ۲-۵٫ مدل مفهومی تحقیق
 
خلاصه فصل
در این فصل به تشریح مبانی نظری رفتار سازمانی مثبتگرا و سکوت سازمانی پرداخته شد. در ادامه تلاش شد که ضمن ارائه متعدد از ابعاد رفتار سازمانی مثبتگرا، به مفاهیم آن‌ها پی برده شود و هر یک از ابعاد رفتار سازمانی مثبت یعنی خودکارآمدی، تاب‌آوری، امیدواری و خوش‌بینی بررسی شود. همچنین سکوت سازمانی و ابعاد آن را شرح دادیم.
فصل سوم
روششناسی تحقیق
روششناسی تحقیق
 
مقدمه
روششناسی تحقیق و چگونگی انجام یک پژوهش علمی از موضوعهای اساسی در علوم اجتماعی و بهویژه در مدیریت دولتی است. برخی از صاحب‌نظران مدیریت دولتی و فلسفه علم، مشروعیت علمی مدیریت دولتی را درگرو روششناسی معتبر و کارآمدی شیوههای پژوهشی در پاسخ هوشمندانه و عالمانه به سؤالات اساسی علمی مطرح در این حوزه میدانند. مبنای اعتماد به یافتههای حاصل از پژوهشهای علمی و میزان اتکا به آنها درمیان اصحاب علم و دانشپژوهان عمدتاً به روششناسی و استراتژیهای پژوهشی بهکاررفته در پژوهشها وابسته است. ازاینرو روشهای پژوهشی در علوم اجتماعی و ازجمله مدیریت دولتی از جایگاه ویژهای برخوردار است (مکناب، ۲۰۰۸، ترجمه: واعظی و آزمندیان ،۱۳۹۰، ص ۳).
در این فصل پس از بیان نوع روش تحقیق، روش گردآوری اطلاعات و دادهها، جامعه آماری، روش نمونهگیری و تعیین حجم نمونه، و روش تجزیهوتحلیل دادهها مطرح میشود.
شکل ۴-۱۵ آزمون مدل اول پژوهش در حالت معنیداری (مقدار t)
 
شکل ۴-۱۶٫ آزمون مدل دوم پژوهش در حالت ضرایب استانداردشده (متغیر وابسته: سکوت خاموش)
 
شکل ۴-۱۷ آزمون مدل دوم پژوهش در حالت معنیداری (مقدار t)
شکل ۴-۱۸ آزمون مدل سوم پژوهش در حالت ضرایب استانداردشده (متغیر وابسته: سکوت مطیع)
 
شکل ۴-۱۹ آزمون مدل سوم پژوهش در حالت معنیداری (مقدار t)
۴-۴-۲) بررسی شاخص‌های برازش
پس از تخمین پارامترهای مدل، سؤالی که مطرح میشود این است که تا چه حد مدل موردنظر با دادههای مربوطه سازگاری دارد. پاسخ به این سؤال تنها از طریق بررسی برازش مدل امکانپذیر است. بنابراین، در تحلیل معادلات ساختاری محقق متعاقب انجام تخمین پارامترها و قبل از تفسیر آنها باید از برازندگی مدل اطمینان حاصل کند (کلانتری، ۱۳۸۷، ص ۱۲۷).
بین نویسندگان حوزه مدلسازی معادلات ساختاری در مورد چگونگی طبقه‌بندی یا سازمان‌دهی شاخصهای برازش توافق وجود ندارد. پژوهشگران طرح‌های طبقه‌بندی مختلفی را برای سازمان‌دهی شاخص‌های برازش پیشنهاد کرده‌اند. برخی از نویسندگان (مانند هیر و همکاران، ۱۹۹۸، جاکارد و وان، ۱۹۹۶) یک طرح سه گروهی را توسعه داده‌اند (مطلق، نسبی و ایجاز) (میزر و همکاران، ۱۳۹۱، ترجمه شریفی و همکاران، ص ۶۵۱) که در ادامه برازش مدل بر اساس این تقسیم‌بندی ارائه شده است. نکته مهم دیگر که باید موردتوجه قرار گیرد این است که برازش مدل باید از طریق روش‌ها و معیارهای مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد تا برازندگی آن از ابعاد مختلف بررسی شود.
در ارتباط به شاخص برازش مجذور کای (کای اسکوئر) جورسکوگ و سوربوم (۱۹۸۹) و بنتلر (۱۹۹۰) پیشنهاد می‌کنند که نباید تنها از مقدار مجذور کای برای قضاوت درباره برازش کلی مدل استفاده شود، زیرا مجذور کای به حجم نمونه حساس است. هراندازه حجم نمونه افزایش یابد، توان آزمون افزایش پیدا میکند. درنتیجه، آزمون مجذور کای می‌تواند تفاوتهای جزئی بین کوواریانس پیش‌بینی‌شده و مشاهده شده را تشخیص دهد و به این نتیجه برسد که مدل با داده‌ها برازش ندارد. به‌این‌ترتیب، مدلی که برازش خوب دارد ممکن است به دلیل تفاوت‌های جزئی بین مقادیر پیش‌بینی‌شده و مشاهده شده اما ازنظر آماری معنی‌دار، رد شود. به دلیل این محدودیت‌ها، بسیاری از دیگر شاخص‌های برازش، به‌عنوان جایگزین یا مکمل مجذور کای توسعه یافته‌اند (میزر و همکاران، ۱۳۹۱، ترجمه شریفی و همکاران، ص ۶۵۰).
شاخصهای برازش مدل در جدول ۴-۱۳ ذکرشده است. همانطور که نتایج نشان می‌دهد، شاخص‌های برازش درمجموع قابل‌قبول هستند و نشان از برازش نسبتاً خوب (مدل اول) تا متوسط (مدل دوم) دارند. مقایسه شاخص‌های برازش بهدست آمده نشان می‌دهد که مدل اول برازش بهتری در مقایسه با مدل‌های دیگر دارد. همچنین شاخص‌های برازش مدل سوم کمی بهتر از شاخص‌های برازش مدل دوم است. درمجموع با ارزیابی تمامی شاخصهای برازش میتوان استنباط کرد که شاخصهای برازش بهدست آمده قابل‌قبول بوده و نشان از برازش مناسب دادهها با مدلها دارند.
جدول ۴-۱۳٫ شاخص‌های برازش مدل پژوهش