(نسبت کای اسکوئر بر درجه آزادی)
(منبع: میزر، گامست و گارینو،۱۳۹۱: ۶۵۴-۶۵۲)
۴-۴-۳) آزمون فرضیههای پژوهش
در جدول ۴-۱۴ نتایج آزمون فرضیههای پژوهش گزارش شده است. مقدار ضریب مسیر استانداردشده و مقدار معنیداری گزارش شده است. همانطور که مشاهده میشود بررسی روابط و مدل مفهومی پژوهش نشان میدهد شش فرضیه مورد تأیید قرارگرفته و سه فرضیه رد میشود. مبنای آزمون فرضیههای پژوهش، مدل ساختاری است.
آزمون فرضیه اول (فرضیه اصلی): رفتار سازمانی مثبتگرا با سکوت سازمانی رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری نشاندهنده تأیید فرضیه اول است (۰۱/. >P). درنتیجه میتوان با اطمینان ۹۹ درصد بیان کرد که رفتار سازمانی مثبتگرا با سکوت سازمانی رابطه معکوس و معناداری دارد. مقدار یا بزرگی رابطه بین دو متغیر برابر با ۸۲/.- است که نشان از رابطه چشمگیر و قوی دو متغیر دارد. جهت رابطه به دست آمده معکوس یا منفی است و نشان میدهد افزایش رفتار سازمانی مثبتگرا موجب کاهش سکوت سازمانی میشود و بالعکس.
آزمون فرضیه دوم: خودکارآمدی با سکوت خاموش رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج به دست آمده گویای این است که در سطح اطمینان ۹۹ درصد ویژگی خودکارآمدی رابطه معنیداری با سکوت خاموش دارد (۰۱/. >P). جهت رابطه منفی است و ضریب استانداردشده برابر با ۶۴/.- است. شدت رابطه دو متغیر قوی تلقی میشود. درنتیجه فرضیه دوم پژوهش مبنی بر اینکه خودکارآمدی با سکوت خاموش رابطه معکوس و معناداری دارد، در سطح اطمینان ۹۹ درصد مورد تأیید قرار میگیرد.
آزمون فرضیه سوم: امیدواری با سکوت خاموش رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج آزمون مدل ساختاری نشان از این دارد که فرضیه سوم پژوهش تأیید نمیشود و رد میشود (۰۵/.<P). مطابق نتایج به دست آمده سطح معنیداری رابطه امیدواری و سکوت خاموش بیشتر از مقدار مفروض ۰۵/. است که بدین معناست که از جنبه آماری دو متغیر امیدواری و سکوت خاموش با یکدیگر رابطه ندارند.
آزمون فرضیه چهارم: تابآوری/ شکیبایی با سکوت خاموش رابطه معکوس و معناداری دارد.
یافتههای مدل ساختاری نشان میدهد بین دو متغیر تابآوری و سکوت خاموش رابطه معنیداری مشاهده نمیشود (۰۵/. <P). درنتیجه فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه تابآوری با سکوت خاموش رابطه معکوس و معناداری دارد، تأیید نمیشود.
آزمون فرضیه پنجم: خوشبینی با سکوت خاموش رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج آزمون مدل ساختاری گویای این است که فرضیه پنجم پژوهش تأیید نمیشود و رد میشود (۰۵/.<P). سطح معنیداری رابطه خوشبینی و سکوت خاموش بیشتر از مقدار مفروض ۰۵/. است که بدین معناست که از جنبه آماری دو متغیر خوشبینی و سکوت خاموش با یکدیگر رابطه معناداری ندارند و درنتیجه فرضیه پنجم پژوهش رد میشود.
آزمون فرضیه ششم: خودکارآمدی با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج به دست آمده گویای این است که در سطح اطمینان ۹۹ درصد خودکارآمدی رابطه معنیداری با سکوت مطیع دارد (۰۱/. >P). جهت رابطه منفی است که نشان از این دارد که با افزایش میزان خودکارآمدی از میزان سکوت مطیع کاسته میشود. ضریب استانداردشده برابر با ۲۱/.- است. درنتیجه فرضیه ششم پژوهش مبنی بر اینکه خودکارآمدی با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد، در سطح اطمینان ۹۹ درصد مورد تأیید قرار میگیرد.
آزمون فرضیه هفتم: امیدواری با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج حاصلشده از آزمون مدل گویای این است که فرضیه هفتم در سطح اطمینان ۹۹ درصد تأیید میشود. جهت رابطه به دست آمده منفی است که نشان از این دارد که افزایش امیدواری منجر به کاهش سکوت مطیع میشود. شدت رابطه امیدواری و سکوت مطیع برابر با ۳۷/.- به دست آمده است.
آزمون فرضیه هشتم: تابآوری/ شکیبایی با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری نشاندهنده تأیید فرضیه هشتم است (۰۱/. >P). درنتیجه میتوان با اطمینان ۹۹ درصد بیان کرد که تابآوری با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد. بزرگی رابطه بین دو متغیر برابر با ۲۴/.- است. جهت رابطه به دست آمده معکوس یا منفی است و نشان میدهد افزایش تابآوری موجب کاهش سکوت مطیع میشود و بالعکس.
آزمون فرضیه نهم: خوشبینی با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد.
نتایج به دست آمده گویای این است که در سطح اطمینان ۹۹ درصد خوشبینی رابطه معنیداری با سکوت مطیع دارد (۰۱/. >P). جهت رابطه منفی است که نشان از این دارد که با افزایش میزان خوشبینی از میزان سکوت مطیع کاسته میشود. ضریب استانداردشده برابر با ۲۵/.- است. درنتیجه فرضیه نهم پژوهش مبنی بر اینکه خوشبینی با سکوت مطیع رابطه معکوس و معناداری دارد، در سطح اطمینان ۹۹ درصد مورد تأیید قرار میگیرد.
جدول ۴-۱۴٫ آزمون فرضیههای پژوهش، بررسی ضرایب استانداردشده و مقدار معنیداری
فرضیه | ضریب استانداردشده |