قبولش سخت باشد یا نه، بیشتر ما درگیر هزینه های اجاره، قبض، شهریه، مخارج زندگی و … هستیم و به همین خاطر بدنبال خرید لباسهایی مقرون به صرفه ایم که صرفاً احساس نیاز به متریالیسم را در ما ارضا کند. لباس هایی با کیفیت نه چندان مرغوب با قیمت پایین، که تنها پس از چند بار شستن از بین می روند، چون بودجه کافی برای خرید لگینگ هفتاد دلاری را نداریم.
با این وجود خرید آن لگینگ سه دلاری ضررهای بیشتری نسبت به مزایایش دارد.
برندهای محبوب بین عامه مردم، که برای قیمت مناسب و طراحی های مُد روزشان محبوب هستند (که عموماً پس از چندبار پوشیدن آب میروند یا پاره می شوند)، سهم بسیار عمده ای در صنعت فست فشن دارند.
فَست فَشن عبارتی است که طراحی هایی با کیفیت و قیمت پایین را توصیف می کند که به سرعت تولید، نمایش و عرضه می شوند. هدف این صنعت این است که بطور پیوسته ترند های تازه لباس برای عرضه در فروشگاه ها تولید کند تا بتواند با نیازهای درحال تغییر مخاطب همگام شود.
از لحاظ اقتصادی، مُد سریع بسیار پر سود است. چون نه تنها قیمت تولید لباسها بسیار پایین است، بلکه این تغییر سریع اجناس و استایل ها باعث می شود که مشتری به طور مرتب به این فروشگاه ها برگردد. این اجناس پس از اتمام موجودی، دوباره تولید نمی شوند و محصولاتی جدید جایگزین آنها می شوند.
متأسفانه این کار باعث دور ریختن و هدر دادن میزان زیادی از متریال، انرژی و بسیاری هزینه های دیگر در صنعت لباس می شود.
مصرف کنندگان به جای آنکه لباسی با کیفیت و جنس مرغوب تهیه کنند که مدت زیادی قابل استفاده باشند، تمایل دارند لباسهایی با قیمت ارزان تهیه کنند که پس از چندبار مصرف آنرا دور بریزند و لباسهایی با استایل تازه تر تهیه کنند.
قطعاً این چرخه سریع تغییر در روند فشن باعث هدردهی زیادی می شود.
این صنعت مسئولیت زیادی در تخریب محیط زیست دارد. به این دلیل که ما لباسهای ارزان قیمتمان را بسیار راحت تر از لباسهای گران قیمت دور میریزیم.
هرساله حدود بیست عدد لباس برای هر نفر تولید می شود. زمانیکه این لباسها تولید شدند، باید برای مصرف به جایی برسند که درنهایت آن "جا" ، مکان دفن زباله است. که این میزان تولید با کیفیت پایین، حجم زیادی از زباله را تولید می کند.
گذشته از این، به دلیل اینکه پنبه پرمصرف ترین متریال برای تولید لباس است، برای کار در صنعت فَشن به کاشت میزان انبوهی از پنبه نیاز است.
اما آیا میدانستید مقدار ۲.۷۰۰ لیتر آب برای تولید یک عدد پیراهن از جنس پنبه مصرف می شود؟
از آنجایی که این حجم بالای آب برای تولید تنها یک عدد لباس مصرف می شود، تولیدات پنبه ای آسیب های بسیار زیادی به مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند وارد می کنند.
علاوه بر این، تولید لباس باعث آلودگی آب نیز می شود. هرساله رنگرزی پارچه بیش از یک تریلیون گالن آب در دنیا مصرف می کند، که ۲۰٪ از آلودگی آب توسط تولیدکنندگان منسوجات ایجاد می شود.
در نتیجه مُد سریع مشارکت بسزایی در تغییرات آب و هوا و محیط زیست دارد.
با وجود اینکه متریال های ساختگی مانند پلی استر به اندازه پنبه آب مصرف نمی کنند، اما ضرر بیشتری را نیز به محیط زیست وارد می آورند. تولیدات پلی استر در سال ۲۰۱۵ مسبب تولید بیش از یک تریلیون پوند گازهای گلخانه ای بود.
پس چگونه می توانیم در کم کردن تاثیرات مخرب فست فشن بر محیط زیست کمک کنیم؟
لباس های ارزان نخرید و کمپانی هایی با کیفیت بالای تولید لباس انتخاب کنید
با وجود اینکه برندهایی که لباس های "دوستدار محیط زیست" تولید می کنند، قیمت هایی بالاتر از برندهای حوزه مُد سریع دارند، ما باید این نکته را درنظر قرار دهیم که گاهی اوقات ذخیره کردن پول برای خریدی بادوام تر، ارزش هزینه بیشتر را دارد.
این قیمت های بالاتر ما را تشویق می کنند تا نگاهی به عادات خرج کردن خود داشته باشیم: آیا ما تنها زمانی لباس می خریم که به آن نیاز داریم، یا فقط از لباس هایی که داریم خسته می شویم؟ آیا ما واقعاٌ به تعداد زیادی تیشرت مشکی مشابه، یا شلوارهایی با جنس یکسان نیاز داریم؟
بی تردید سرمایه گذاری در کالاهایی با جنس و کیفیت مرغوب تمرینی است که همه ما درصورت امکان باید در آن مشارکت کنیم. حمایت از برندهای با دوام لباس می تواند منجر به تشویق دیگر برندها برای تولید لباس با کیفیت بالاتر، و درنهایت آسیب کمتر به محیط زیست شود.
Written by Catherine Natoli, From theodysseyonline.com
Fast Fashion is literally ruining our planet,stop…