" بی پول بودم و نیاز به یک سری لباس داشتم. خیاط زنانه ام تعدادی لباس برایم دوخت. در حال حاضر به یاد ندارم آن ها چه بودند، تعدادی شلوار و تاپ، دوستانم از آن ها خوششان آمد و از من خواستند تا برای آن ها هم طراحی کنم. آموزش رسمی ندیده بودم. طراحی هایم شبیه دست خط دکترها بود."
هلموت لانگ در وین متولد شد. پدر و مادرش زمانی که او سه سال داشت از یکدیگر جدا شدند و او نزد پدربزرگ کفاشش در نزدیکی کوه های آلپ بزرگ شد. وقتی ده ساله شد پدرش او را همراه خود به وین برد تا با همسر جدیدش زندگی کند. لانگ در هجده سالگی خانه ی پدری را ترک و کار خود را در زمینه ی مد به طور خودآموز آغاز کرد. او در سال ۱۹۷۷ استودیوی شخصی خود را دایر کرد و به طراحی تیشرت و کُت مشغول شد و دو سال بعد توانست فروشگاهی در وین راه اندازی کند، اما در سال ۱۹۸۴ فروشگاه را تعطیل کرد و روی اولین مجموعه لباس زنانه ی حاضر و آماده ی خود متمرکز شد. این مجموعه در سال ۱۹۸۶ در وین عرضه و با استقبال فراوانی روبرو شد. این موفقیت منجر به دعوت او به برگزاری نمایشگاهی از مجموعه ی مذکور در مرکز فرهنگ و هنر ژرژ پمپیدو پاریس در سال ۱۹۸۶ شد. در آن سال ها منتقدین از طرح های او با عناوینی چون ساختارشکنانه، مینیمال، فوتوریستی و آوانگارد یاد می کردند.
لانگ پس از اقامتش در نیویورک سال ۱۹۹۷، علاوه بر فعالیت در دنیای مد وارد حوزه ی هنرهای مفهومی شد و در چند نمایشگاه گروهی هنری شرکت کرد. او در سال ۱۹۹۹ بود که پنجاه و یک درصد از سهام نشان تجاری خود را به گروه پرادا واگذار کرد و بدین ترتیب خط تولید ملحقات لباس برند هلموت لانگ همچون کفش، کمربند و کیف، گسترش و راه اندازی شد. هم چنین پرادا فروشگاه های جدیدی را برای این برند در هنگ کنگ و سنگاپور افتتاح کرد.
لانگ به عنوان طراح لباسی شناخته می شود که با اعمال دیدگاه های مینیمالیستی خود در ساختار بازاریابی، قوانین دهه ی ۱۹۸۰ در نمایش های لباس را زیرپا گذاشت و به عنوان اولین جریان مجموعه اش را به صورت آنلاین نمایش داد. او هم چنین به جای زنده مجموعه ی پاییز و زمستان ۱۹۹۷-۱۹۹۸ خود، سی دی ویدیوی تهیه شده از نمایش لباس ها را برای سردبیر مجله های بین المللی فرستاد و بار دیگر در سپتامبر ۲۰۰۱ ترجیح داد به جای سفر به پاریس در نیویورک بماند و لباس هایش را از طریق اینترنت به کل جهان نشان دهد. چرا که بر این باور بود که این روش مد اینترنتی می تواند نمایش های او را به طور بین المللی قابل دسترس کند. لانگ به عنوان یکی از مهم ترین طراحان لباس عصر حاضر، تاثیر انکارناپذیری بر جامعه و فرهنگ معاصر داشت.
لانگ در طراحی هایش به برش های تیز و استفاده از تک رنگ ها در لباس هایش مشهور است. او مد را با زیباشناسی مینیمال تعریف کرد و تبدیل به پادشاه مد مینیمالیسیتی شد. لباس های خیلی اوقات مناسب زن و مرد بودند و اغلب از موادی غیرمعمول و غیرقابل پوشش همچون رزین، لاستیک، پر، و پارچه های متالیک ساخته شده بودند. او با مجموعه "شیک و آشغال" در سال ۱۹۴۴ به شهرت دو چندان دست یافت.این مجموعه شامل طرح های آوانگاردی از جمله پیراهنی از جنس لاستیک و دانتل بود. استفاده از مواد اولیه ی پیش پا افتاده و ترکیب آن با پارچه های گران قیمت از مشخصه های اصلی این سری از لباس های او بود.
او در سال ۲۰۰۵ با فروش سهامش به پرادا از دنیای مد خداحافظی کرد و وارد وادی هنرهای مفهومی کرد. "سفتش کن" عنوان نمایشگاه انفرادی او در سال ۲۰۱۱ است. آتش سوزی استودیو طراحی لباس لانگ در فوریه ۲۰۱۰ الهام بخش او برای خلق این نمایشگاه چیدمان بود.گویا او در صدد پاک کردن گذشته اش بود. ایده ی خود تخریبی، و استفاده از آن به عنوان ماده ی خامی برای هنرش. او درباره کارش می گوید:"من دوست ندارم چیزی را دور بیندازم. اما در عین حال توانایی تمام کردن فصلی از زندگیم را دارم."
منابع:
مُد ولباس در قلمرو هنر مفهومی، شیرین عابدینی راد
www.famousfashiondesigners.org
www.vogue.co.uk