شاید تا به حال با این پرسش روبرو شده باشید که چرا باید برای خریدن آثار هنری اصل هزینه کرد، در حالی که می توان کپی ارزان قیمتی از همان اثر را با قیمتی ناچیز به دست آورد. در متن زیر که سرآستین برای شما ترجمه کرده، کارن استفانو، وبلاگ نویس و نقاش اهل افریقای جنوبی، درباره ی مزایای خریدن آثار هنری اصل توضیح می دهد و از تجربیات خودش در رابطه با این موضوع سخن می گوید.
لذت خریدن آثار هنری اصل
چند ماه پیش با یک وبسایت بومی آشنا شدم که به عنوان یک گالری هنری آنلاین فعالیت می کند. آثار هنرمندان زیادی در این وبسایت موجود است، برخی هنرمندان بسیار خوب، برخی نه چندان خوب، و بسیاری هم چیزی ما بین این دو.
خریدن آثار هنری به صورت آنلاین
من که تازه با موضوعِ فروش آنلاین آثار هنری آشنا شده بودم، از دیدنِ این نکته که برخی از آثار در بازه ی قیمتی معقولی قرار دارند تعجب کردم. بعد از آن با خودم به این نتیجه رسیدم که می خواهم مجموعه دار آثار هنری باشم، و این وبسایت را به عنوان راهی برای رسیدن به این هدف می دیدم. برای من، این موضوعی کاملا جدید بود. شاید خیلی ها فکر کنند که من به عنوان یک هنرمند، به اندازه ی کافی آثار خودم را برای نصب روی دیوارهای خانه ام دارم و نیازی به خریدن آثار هنری بقیه نیست.
گشت و گذار پیش از خریدن آثار هنری
مدت زیادی را صرف تماشای آثار هنرمندان مختلف کردم و آنهایی که بیشتر دوست داشتم را جدا کردم. در چند هفته ی پس از آن، تقریبا هر روز به این وبسایت سری می زدم. بخصوص آثار یکی از هنرمندان مرتباً مرا جذب خود می کرد. در تصمیمی ناگهانی، برای او ایمیلی ارسال کردم و از علاقه ام به آثارش گفتم. او پاسخ زیبایی به پیامم داد و این گونه بود که رابطه ای میان ما شکل گرفت.
انتخاب آثار
تصمیم قطعی گرفته بودم که یکی از نقاشی هایش را بخرم، موضوع فقط این بود که بهترین گزینه را انتخاب کنم و مطمئن شوم پول خریدش را دارم! بالاخره تصمیمم را گرفتم و اولین نقاشی زندگی ام را خریدم. کوتاه زمانی بعد، نقاشی به دستم رسید. بی صبرانه منتظر بودم از نزدیک ببینمش، چرا که تا آن لحظه فقط تصویرش را در وبسایت دیده بودم. حتی از آنچه فکر می کردم هم زیباتر بود و واقعا از خریدم راضی بودم.
رابطه ی هنرمند و خریدار اثر
من هنوز هم از طریق ایمیل با این هنرمند در ارتباط هستم و در مورد وبلاگ و آثار جدیدمان با هم گفتوگو می کنیم. فارغ از اینکه من عاشق آثار او هستم و می خواهم کارهای بیشتری از او بخرم، او هم نسبت به من و آثارم علاقه ی زیادی نشان می دهد. این رابطه سبب می شود که هرگاه من آماده ی خریدن اثر هنری دیگری باشم، پیش از همه به سراغ او بروم.
قیمت آثار هنری اصل
حالا می خواهم برایتان بگویم که این نقاشی چه احساسی در من ایجاد می کند. هرگاه به آن نگاه می کنم، از اینکه چنین اثر هنری زیبا و منحصر به فردی را انتخاب کرده ام احساس غرور می کنم. علاوه بر آن، من می دانم که هر چند قیمت این اثر بسیار منصفانه بود، اما به هر حال پول زیادی بابتش دادم و این برایم ارزش خاصی به آن اثر می افزاید.
بنابراین به تمام کسانی که می خواهند اثر هنریشان را بیش از حد ارزان بفروشند می گویم: این کار را نکنید! شما با این کار، خریدار اثرتان را از یکی از جنبه های مهم مالکیتِ اثر هنری محروم می کنید.
تابلوی نقاشی یا ماشین اسپرت؟!
مثلا ماشین های فِراری را در نظر بگیرید. سالانه تعداد محدودی از آنها تولید می شود؛ بنابراین همه نمی توانند یکی از آنها را داشته باشند. همین منحصر به فرد بودن، به خودی خود آنها را خاص می کند. اما فقط منحصر به فرد بودن نیست که اهمیت دارد. اگر قیمت هر کدام از این ماشین ها تنها چند هزار دلار بود هم همینقدر خاص بودند؟
آثار هنری هم دقیقا به همین صورت هستند، حتی شدیدتر! در مورد یک نقاشی اصل، آن نقاشی مطلقاً تنها نمونه از نوع خودش است. چاپ ها و پوسترهای یک اثر هنری اصل، همان احساس را به شما نمی دهند. شما می توانید کپی دقیقی از یک اثر هنری را چاپ و قاب کنید، اما خودتان می دانید که این تنها یک کپی کم ارزش است و احساسی که نسبت به اثر اصلی دارید را نسبت به آن نخواهید داشت.
حس خوب خریدن آثار هنری اصل
این اثر هنری که خریدم احساس بی نظیر دیگری هم در من ایجاد می کند. من می توانم رد قلم نقاش را حس کنم و ببینم که قلمو را چطور روی بوم گذاشته؛ و این احساس، نوعی از ارتباط را میان من و او به وجود آورده است.
شاید بپرسید که چرا من نمی توانم همین احساس را با رفتن به یک گالری و تماشای آثار به دست بیاورم؟
خب بیایید دوباره به مثال ماشین فِراری نگاه بیاندازیم. داشتن یکی از این ماشین ها احساس غرور و لذتی به آدم می دهد که دیدن یکی از آنها در خیابان هرگز چنین حسی ایجاد نمی کند. علاوه بر آن، من شخصاً این اثر را انتخاب کردم، و این انتخاب برایم معنادار است. در مورد اینکه چرا آن را انتخاب کردم، چرا دوستش دارم و چه احساسی در من ایجاد می کند فکر می کنم.
توصیه به هنردوستان
بنابراین من به هرکسی که در مورد خریدن آثار هنری اصل فکر می کند یک توصیه دارم: حتما این کار را انجام بده! ممکن نیست پشیمان شوی! هنرمندی را پیدا کن که آثارش را واقعا دوست داری و قیمت کارهایش به بودجه ات می خورد، آثاری که بیشتر دوست داری را انتخاب و مدتی آنها را بررسی کن.
به مرور ممکن است یکی از آثار بیش از پیش توجهت را جلب کند، این همان اثریست که باید بخری!
خریدن از هنرمندان کمترشناخته شده
من شخصاً دوست دارم آثار هنرمندان جدید و ناشناس را ببینم. اگر از آثارشان خوشم بیاید و زمانی که هنوز نسبتاً ناشناس هستند از آنها خرید کنم، هزینه ی بسیار کمتری می پردازم. اگر خوش شانس باشم و تقاضا برای آثار آنها بالا برود، در آن صورت انگار یک سرمایه گذاری خوب انجام داده ام. هرچند که من هرگز اثری را به قصد فروش نمی خرم.
خطاب به آن دسته از هنرمندان که فکر می کنند نمی توانند همزمان مجموعه دار نیز باشند می گویم در این باره تجدیدنظر کنید. احساسی که خریدن اثر هنری یک نفر دیگر به شما می دهد، کاملا با احساسی که از به نمایش گذاشتن آثار خودتان کسب می کنید متفاوت است؛ و من شخصاً به شما توصیه می کنم که این احساس را تجربه کنید.
نوشته ی کارن استفانو
درباره ی نویسنده از زبان خودش
معمولاً طنز عجیبی در آثار من وجود دارد. من دوست دارم موقعیت هایی را به تصویر بکشم که در زندگی واقعی با آنها مواجه نمی شویم و احساس تعجب و کنجکاوی را در آدم بر می انگیزند. من می خواهم نشان دهم که در زندگی تکراری و روزمره هم زیبایی هایی وجود دارد. من ترجیح می دهم به جای کشیدن تصویر یک شیر پر ابهت، از یک خوک بیچاره نقاشی کنم و به جای یک منظره ی چشمگیر، پاره سنگ ساده ای روی زمین را به تصویر بکشم. پشت هر کدام از نقاشی ها داستانی هست که برای خودم معنای مشخصی دارد.
زندگی شخصی
من و خانواده ام در دهه ی هفتاد میلادی از بریتانیا به افریقای جنوبی مهاجرت کردیم و تا امروز همانجا زندگی می کنیم. من عاشق افریقای جنوبی هستم و حتی برایم قابل تصور نیست که جایی جز اینجا زندگی کنم. وقتی بچه بودم هنر درس مورد علاقه ام در مدرسه بود. یک سال جایزه ی هنری مدرسه را بردم و از آن روز، تبدیل شدن به یک هنرمند مشهور رویای من شد.
تحصیلات و زندگی حرفه ای
بعدها در دانشگاه ویتز به تحصیل هنرهای زیبا با گرایش نقاشی پرداختم. بعد از فارغ التحصیلی، با وجود اینکه دو عدد از آثارم برای نمایشگاه سالانه ی فارغ التحصیلان هنر انتخاب شد و یک جایزه ی ملی هم دریافت کردم، با خودم گفتم هنر و پولدار شدن با هم سازگار نیستند. بنابراین فعالیت حرفه ایم را در زمینه ای دیگر آغاز کردم و برای زمانی طولانی، هنر را به عنوان یک سرگرمی دنبال کردم. بعد از سال ها که بهانه های مختلفی می آوردم و به خودم قول می دادم که بالاخره به دنیای هنر باز خواهم گشت، بالاخره به حرفه ای برگشتم که به آن تعلق داشتم. حالا دیگر خودم را به عنوان یک هنرمند جدی می گیرم و می خواهم هنرم را با دنیا به اشتراک بگذارم.