هیچ چیز همیشگی نیست
هیچ چیز همیشگی نیست، البته به‌جز فضای آستین در آواسنتر که یک پاپ‌آپِ دائمی‌ست. ویژگی پاپ‌آپ، ناگهانی و گذرا بودن آن است و ویژگی آستین پی‌درپی و همیشگی بودن پاپ‌آپ‌های آن. با احترام به قانون ناپایندگی، بساط آستین پیوسته در حرکت و تغییر است و در هر جایی می‌تواند پهن و باز شود و هیجان بیافریند؛ درست مثل یک سیرک سیار. فضای فیزیکی آستین بیش از آنکه شبیه گالری‌ها، آرت‌شاپ‌ها یا کانسپت استورها باشد، شعبده‌گاهی‌ست پرشور که هربار ترفندی تازه در آن رو می‌شود.
آستین جفت می‌شود و جور می‌کند
همه‌چیز در آستین تا و جفت دارد. از طرفی دیگر، آستین با جفت‌شدن با هنرمندان و طراحان مختلف، بساط خود را جور می‌کند تا ذوق شما را برانگیزد. در شعبده‌گاه آستین به هر طرف که نگاه کنید چیزی هست که لحظه‌ای نگاهتان را بدزدد و به خود بدوزد. در اینجا هیچ چیز تکراری نیست، هیچ چیز همتا ندارد، البته جز جفت دیگرش که در همینجاست.
تهران پلتفرم
طراحی پاپ‌آپ آستین با تمرکز بر هویت بصری و گرافیک این مجموعه و برگرفته از ماهیت و بیانیه آستین به عنوان یک پلتفرم آنلاین برای طراحان ایرانی شکل گرفت. آستین مجموعه‌ای‌ست از شعبده بازان. جای شعبده بازی در سیرک است و سیرک در حرکت. سیرک آستین یک جا بند نمی‌شود. به هر جایی می‌رسد اساسش را پهن می‌کند، نصب می‌کند، نفسی تازه می‌کند و شعبده‌ای جدید نشانتان می‌دهد.
ما سیرک آستین را طراحی کردیم. مجموعه‌ای که متعلق به هیچ فضایی نیست. «جا» ندارد. امروز در آوا سنتر است و فردا در جایی دیگر. در هر زمینی می‌رسد اگر جای خالی پیدا کند خودش را جا می‌کند و چیزهای عجیب نشانتان می‌دهد. آهن و سنگ و آینه تمام آنچه است که در طراحی سیرک آستین به کار رفته است، باقی تردستی پلتفرم تهران است. برای جا‌به‌جایی همه چیز باز می‌شود، سوار ماشین می‌شود و به جایی جدید می‌رود.
استودیو ملّی
شعبده‌بازی؛ برای ما یعنی یک حرکت ساده اما ظریف و ماهرانه که قرار است هیجان ایجاد کند، در ذهن مخاطب حک شود و محاسبات منطقی را بهم بزند. این چیزی بود که طراحی هویت بصری «آستین» از آن‌جا شروع شد.
ما به عنوان طراح گرافیک، پروژه‌ی «آستین» را صرفاً یک پروژه‌ی ساده‌ی هویت بصری در نظر نگرفتیم. تصمیم گرفتیم زبان و ادبیات تصویری برایش خلق کنیم که به نوعی مثل یک شعبده‌باز عمل کند. هر بار ترفند تازهای نشان دهد، مدام تغییر کند و در عین سادگی و کاربردی بودن بتواند در چند فضای کاملا متفاوت نقش بازی کند. در جایگاه یک وب‌سایت با مخاطبش ارتباط داشته باشد یا به عنوان یک طراح بتواند محصول منحصربه‌فرد خودش را با زبان، شخصیت و رفتار خودش طراحی و تولید کند و در نهایت به عنوان یک پلتفرم طراحی در عرصه‌ی مُد و فرهنگ و هنر ایران با قشر وسیعی تعامل کند.
با توجه به این چندوجهی بودن پروژه و نیازهای آن هم‌زمان با طراحی لوگوتایپ و نشان اصلی برند روی طراحی و ساخت لحن و زبان تصویری متنوعی برای آن تمرکز کردیم که هم جدی باشد و هم منعطف. در این میان تلاش کردیم اجزا و عناصر گرافیکی بسته به موضوع مورد نظر قابلیت جابجایی و حذف و اضافه داشته باشد اما با وجود تغییرات و جابجایی‌های زیاد و حتی غیرعادی باز هم مخاطب «آستین» را گم نکند و در نهایت هویت و ساختار گرافیک دو بعدی قابلیت گسترش در فضا و محیط را دارا باشد.
دغدغه‌ی پررنگ دیگری هم که در این پروژه داشتیم موضوع جغرافیا و «ایرانی‌بودن» این هویت بود اما نه با واردکردن مستقیم المان‌ها و عناصر بصری ایرانی بلکه با شناخت و بررسی و ترجمه‌ای امروزی. برای ما هویت بصری ایرانی در این پروژه ایجاد فضایی بود بدون مرز با این ویژگی که مخاطب تا حدی ریشه‌های اصلی آن‌را از روی روش و بروخوردهای فرمی و بومی در مکانی مشخص شناسایی می‌کند.
گرافیک آستین پویا و تعاملی‌ست. هر روز به شکل تازهای درمی‌آید. یک‌بار بخشی از هویت بصری را روی یک کارت پستال می‌بینیم، روز دیگر روی یک پوستر یا کتاب و گاهی در طراحی لباس و گاهی هم آبجکت‌های محیطی یا چیدمان مغازه‌اش.
